Αγωνία.
Αγωνίες στο τέλος της μέρας.
Αγώνας ανθρώπων
άγονος
Σύνορα. Βαλκάνια.
Η άκρη της Ελλάδας με τη ζωή των ανθρώπων
στα άκρα
Υποσχέσεις-κούφια λόγια
ξεχνιούνται στον χρόνο.
Εσχατιά της Ελλάδας!
Περιφρόνηση.
Αδιάντροπος κυνισμός παντού.
Ποιος θα κυριαρχίσει σ’ ένα παιχνίδι χωρίς κανόνες;
Λήθη-μοναξιά.
Χάος. Κενό.
Ματαιοδοξία;
Επαρχία: κινούμμενη άμμος.
Εγκλωβίζεσαι
Βαλτώνεις
Ένα παχύ, λασπώδες στρώμα κοινωνικής συντήρησης
βουρκώνει τα νερά μας όποτε πάν' να κινηθούν.
Περιφέρεια.
Είναι αρκετός ο αεράς;
Το νέφος της κρίσης πνίγει τους νέους
Ζούμε υπό διωγμόν
Ενώ μάθαμε να μετράμε απώλειες.
Βορράς.
Τι έχει μείνει…;
Οι αργοί ρυθμοί και η νωχελικότητα των μικρών πόλεων.
Η έντονη μυρωδία της καθημερινότητας.
Λίγη στάλα αληθινής ζωής.
Και μια πόρτα ακόμη ξεκλείδωτη;
Για πόσο ακόμη;
Προβλήματα.
Ανεργία, αποβιομηχάνιση, έλλειψη υποδομών,
ανυπαρξία σχεδιασμών-μελετών.
Μειώσεις.
Μόνο αφαιρέσεις.
Και διαιρέσεις.
Επήλθε άραγε ποτέ αληθινή πρόοδος σ' αυτόν τον τόπο;
Μιζέρια και λαϊκισμός.
Απάθεια και μικροσυμφέροντα.
Υποκρισία
Τη βλέπεις στα μάτια των μακάριων χαζοχαρούμενων.
Προσπαθούν να διασώσουν το κουρελιασμένο τους στάτους μες στην καταστροφή.
Κούφια λόγια.
Λόγια «κουρέλια» για μια ανάπτυξη που δεν ήρθε ποτέ.
Όραμα.
Ποιό Όραμα;
Τι αναδεικνύει;
Τον αρπακτικό εγωισμό των πολιτικών.
Μέσα από μια καταιγιστική κενολογία προπαγάνδας.
Τον εγωισμό της εξουσίας.
Την κραιπαλική ηδονή της εξουσίας.
Και τα όνειρα;
Δεν έσβησαν ακόμη ;
Μισοκαίει η λάμπα, θα σβήσει κι αυτή…
Και οι Αναμνήσεις;
Τις κουβαλάει το ιντερσίτι και τις παίρνει μαζί του
με προορισμό τις μεγαλουπόλεις.
Via Εγνατία
Μονόδρομος ή Αδιέξοδο;
Δεν υπάρχουν αδιέξοδες καταστάσεις
υπάρχουν (;) δρόμοι που δεν έχουμε σκεφτεί…
Οι δυστυχισμένες μέρες.
Ζούμε τις χειρότερες μέρες ή οι χειρότερες δεν έχουν έρθει ακόμη;
Όταν το κόμμα βρέθηκε κάτω από μια αποφασισμένη τελεία δημιουργήθηκε ένα μεγάλο ερωτηματικό.
Τα ερωτήματα πληθαίνουν
οι απαντήσεις λιγοστεύουν
οι επιδοκιμασίες περιττεύουν.
Μπάμπης Καλπάνης
