«Η πολιτιστική δραστηριότητα και μόνο μπορεί να κρατήσει τους πληθυσμούς στην επαρχία»
Ο Θόδωρος Αγγελόπουλος, ο μεγάλος Έλληνας σκηνοθέτης, από τους πιο σημαντικούς του σύγχρονου ελληνικού κινηματογράφου, ο πολίτης των Βαλκανίων, της Ευρώπης και του κόσμου όλου, ο πολυβραβευμένος, μιλά για τις δημιουργίες του, τα όνειρά του και την καινούρια τριλογία των ταινιών που σκοπεύει στο μέλλον να ολοκληρώσει.
Σεμνός και διακριτικός, γνωρίσματα που χαρακτηρίζουν ανθρώπους με ποιότητα, δεν κάνει λόγο για προσωπικό ταλέντο, ίσως επειδή γνωρίζει πως κάθε χάρισμα δίνεται από το σύμπαν και επιστρέφει σε αυτό. Στην διάρκεια της συζήτησης ο σκηνοθέτης έχοντας καταργήσει το εγώ του, μιλάει για το έργο του αποστασιοποιημένα, ήρεμα και απλά. Είμαστε δίπλα σε έναν άνθρωπο που διατυπώνει τις αγωνίες του ώριμα και με τη ζωντάνια ενός εφήβου συνάμα. Μαζί με έναν άνθρωπο, που μετά από τόση κατάθεση ζωής, γράφει με απίστευτη μετριοφροσύνη στον πρόλογο του σεναρίου "Μια αιωνιότητα και μια μέρα": "Εκείνος που θα πει ότι η ιδέα μιας ταινίας τού γεννήθηκε καθώς κοίταζε ένα δέντρο, λέει αλήθεια".
Βαθιά Έλληνας, με ανοιχτή και χωρίς συμβατά όρια σκέψη, τελειώνοντας την καινούρια του ταινία "Το λιβάδι που δακρύζει", την πρώτη της τριλογίας, κάνει σχέδια για τη δεύτερη που θα ξεφύγει από τα σύνορα των Βαλκανίων και θα έχει ως σύνορά της αυτά του κόσμου, για να επιστρέψει με την τρίτη ταινία στην Ελλάδα από όπου ξεκίνησε και για την οποία μίλησε σε καιρούς δύσκολους καταθέτοντας την ιστορία της και την κάθε ανάσα της στον ελληνικό κινηματογράφο και στο κοινό της γης.
Το έργο του Θόδωρου Αγγελόπουλου, δεν παρακολουθείται τυχαία, ούτε περιστασιακά από αυτόν που θέλει να κατανοήσει τη σκέψη και το βάθος του. Ο θεατής θα αρχίσει από την "Αναπαράσταση" και τις "Μέρες του ΄36", για να αφήσει το "Θίασο" και τους "Κυνηγούς" να ανοίξουν και άλλες πόρτες της ιστορίας, το "Μεγαλέξανδρο" να συνεχίσει τη διαδρομή για να καταλήξει στο "Ταξίδι στα Κύθηρα" και στο "Μελισσοκόμο". Θα περάσει από το "Τοπίο στην ομίχλη", για να πορευτεί πλάι στο "Μετέωρο βήμα του πελαργού", να δει μέσα από το "Βλέμμα του Οδυσσέα" και να τερματίσει τη μύησή του, για την ώρα στο "Μια αιωνιότητα και μια μέρα".
Το "δέντρο" του κυρίου Αγγελόπουλου, δεν εξαντλείται. Ο σκηνοθέτης θα γεννάει πάντα την ιδέα βλέποντάς το, για να δίνει στον εαυτό του την ευκαιρία να εκφραστεί και σε μας την τύχη, από κάποια κινηματογραφική αίθουσα να συμμετέχουμε στη δημιουργία.
